Met 4-1.
Tjongejonge een verslaggever mag niet eens een dagje vrij nemen of er wordt meteen geklaagd dat er binnen 24 uur nog geen verslag op de website staat. Wat denken ze nou, dat een verslaggever niks beters te doen heeft dan het typen van weer een verslag van weer een overwinning. Wat willen ze lezen dan? Ze weten zelf toch ook wel dat ze hebben gewonnen?
Ik bedoel, ja natuurlijk kan ik zeggen dat er weer 2 nieuwe jonge jeugdspeler aan de start begonnen van wat hopelijk een fantastisch seizoen kan worden, na een schitterende 3e plaats vorig jaar.
Maar is het nou echt zo belangrijk dat ik meld dat 1 van de nieuwkomers, in dit geval Simon, de score opende? Moet ik nou serieus melden dat Warner vervolgens 2 keer scoorde, waarvan 1 schitterend vanaf eigen helft omdat de keeper veel te ver voor zijn doel stond?
En Robbert heeft alle lof voor een goede pot toch helemaal niet nodig? Hij weet zelf ook wel dat hij veel goede reddingen heeft gemaakt, en dat het ene tegendoelpunt zeker niet zijn schuld is. In eerste instantie hield hj de bal nog goed uit het doel, de rebound kwam op de paal om vervolgens alsnog met veel geluk voor de voeten van een Klarenbeekspeler te vallen die hem erna kon binnen tikken.
Maar het meest onzinnige lijkt me om te vermelden dat Jesse degen is geweest die de eindstand in de slotseconden nog op 4-1 bracht. Net als de overtreding op Corstiaan, die als stervende zwaan naar de grond ging en op zijn knieën bleef zitten, vragend kijkend naar de scheidswaarom hij niet floot. Dat deed die scheids de hele avond namelijk niet, ofwel hij was zijn fluit kwijt (arme vrouw van de scheids) of zijn fluit deed het niet (nog armere vrouw van de scheids).
Veel belangrijker was de overwinning an sich, en het feit dat Lennaert ook weer zijn minuutjes heeft gemaakt als ervaren kracht. Maar om daar nou een heel verslag van te maken is echt zonde van mijn tijd. Ik ga weer snel verder met “House of the Dragon”, dat is veel spannender dan een wedstrijdje van Kansloos United in de Ridderkerkse Zaalvoetbalcompetitie.
