Met nog altijd de koppositie op zak meldde Kansloos zich aan de P.C. Hooftstraat voor wedstrijd nummer 16 tegen Liftcase. Na 15 wedstrijden staan de Geel-Zwarten in zowel punten als doelsaldo gelijk met de groene Rotterdammers. De opdracht in deze laatste 5 wedstrijden is duidelijk. Winnen. Met veel doelpunten. Maar vooral: Winnen. En dan dus het liefst met veel doelpunten.
Worst-(lift)case-scenario (of, voor de rasechte Nederlanders onder ons, datgene wat bij de gemiddelde Nederlander op tafel tijdens een verjaardag staat (dus ook bij mij afgelopen zondag), een worst-kaas-scenario) was dat de punten niet worden gepakt. In dat geval heeft Kansloos het niet meer in eigen hand.
Met dat in het achterhoofd begon Kansloos gretig aan de wedstrijd. Het balbezit was meer dan tijdens de pot van Nederland tegen Gibraltar en het was loeren op de kansjes om de score naar 1-0 te liften. Een kansje voor Nathan & Simon leverde niks op. Tegelijkertijd loerde Liftcase op de counters, met de ‘brede’ (voor de kenners: een kale, dikke) achterin en met ‘stompie’ (ja zo noemden ze hem echt) die met zijn kapbewegingen het de verdedigers lastig maakte.
Dat kon een geel-zwarte ook; Jesse probeerde de ‘brede’ uit te kappen en te punteren, maar de keeper redde. Een andere geel-zwarte deed dit, na ongeveer 15 minuten gespeeld te hebben in dit boeiende duel, toch een stuk(je) beter; links, rechts, buiten, binnen, binnen, buiten, u kent het inmiddels wel, want het was alweer z’n 35e goal van het seizoen: Nathan scoort via de paal (toen zat tie wel mee. Later niet? Blijf lezen voor het antwoord!) 1-0!
Dit bracht Liftcase tot leven. Het spel ging de lift in wat ervoor zorgde dat de Kanslozen zich met hand en tand moesten verdedigen. En dat deden ze. Met het onverzettelijke blok buur & buur achterin aangevuld met onze eigen geel-zwarte ‘brede’ Corstiaan hielden de Kanslozen stand. Een schot naast, overgetikt door rots Rob in het goal, een corner links, een corner rechts, maar de bal bleef buiten het goal. De storm werd overleefd, de bal ging buiten en Kansloos kreeg een ingooi. Toch? Helaas, Liftcase kreeg de ingooi, speelde de bal in en vanuit een lastige hoek vloog de bal binnen. 1-1.
Het bracht de mannen van Kansloos niet van hun stuk. De motivatiekreten werden de lucht ingeslingerd en we begonnen weer van voor af aan. Van Simon naar Nathan naar Patrick² naar Cors; zoekend naar dat ene gaatje wat ons weer op voorsprong zou brengen. Schoten van afstand van de buurtjes, een kansje van opnieuw Simon & Nathan, maar de bal ging er niet in. Daarna ook weer een gemiste kans van 1 van de kanslozen. Weer niet. We moesten blijv… GOAL. 2-1 voor de Kanslozen. Op de bank werd er gebaald van de kans daarvoor en ineens klinkt het gejuich! Wat is er gebeurd?
De keeper bracht de bal weer in het spel, schoot de bal naar voren, maar daar stak de buik van Jesse een stokje door. De buik bracht de bal voor zijn voeten en zomaar ineens kon hij hierdoor de bal in het lege doel schuiven. 2-1!
En daar kwam de storm weer van de Liftcasenaren. Met man en macht verdedigde Kansloos de voorsprong. Al vallend (Simon & Patrick), duikend (Robbert) en strijdend (het hele Kansloos-team) werd de bal uit het doel van Robbert gehouden. Totdat, 5 minuten voor tijd, uit de kluts, de bal over de al liggende Robbert na een goede redding werd heen gelift. 2-2. Winnen en veel doelpunten. Het leek ver weg…
Liftcase vond het wel prima zo, maar Kansloos niet. Het doel van Liftcase werd bestormd en 2 minuten voor tijd kwam daar de kans voor Jesse na een goede actie van Simon. Het schot belandde op de paal (nu zat het niet mee). Het ongeloof was zichtbaar op de gezichten van de Kanslozen. Dit hád hém móéten zijn!
De secondes tikten langzaam weg. Donkere wolken pakten zich samen in het Drugslab. De politie kon elk moment het Drugslab overvallen. Daar ging de winst… Een schot van assistenkoning-Patrick ging naast, de punters van brilPatrick hadden geen effect, de laatste minuut brak aan en al worstelend leek Liftcase op weg naar een gelijkspel wat puntenverlies zou betekenen voor de Kanslozen. Duwend en trekkend verwerkten ze de bal in deze laatste minuut tot een ingooi.
En toen brak de zon door! Jesse nam de ingooi (huh), maar een Liftcasemannetje stond te dichtbij. Gele kaart! 11 secondes nog; Jesse zette de tijd gauw stil en dat had effect, want Holland maakte er nog 20 secondes van. 4 tegen 3, de laatste kans… Patrickbril bood zich aan, gaf de bal terug aan Jesse, die gaf de bal terug op Simon, ruimte kwam, links Patrickbrilloos vrij, rechts Jesse vrij. Simon besloot zelf te schieten! Een heerlijke, strakke schuiver! Het net bolde! Een orkaan van geluid werd hoorbaar in de zaal. 3-2 met nog 7 secondes op de klok!
In het gejuich tikten die secondes langzaam weg. De fluit klonk. Het was klaar!
Winnen? Gelukt! Met veel doelpunten? Het was geen probleem meer voor de Kanslozen. Simon trok Kansloos door het oog van de naald. Noem je dit dan het geluk van een k…?
We zullen het zien. Over 2 weken zijn we er weer.
Voor nu: (Lift)case closed.