Kansloos United

In de lange geschiedenis van het voetbal zijn er tal van manieren te zien (geweest) van het vieren van een goal. Een high-five met de assistgever, een dansje, armen in de lucht, sprong in de lucht, snel de bal uit de goal pakken en doorwillen, maar vanavond hebben we er weer eentje bij: het vingertje van Nathan. Niet strak houdend voor zijn lippen om de uitsupporters tot stilte te manen, niet heen en weer zwiepend, maar alleen rondjes draaiend waarom? Geen idee. Ineens was hij daar: het vingertje van Nathan.

SpelSpul nam de aftrap, en voordat ze wisten wat er aan de hand was, mochten ze het nog een keer doen. Niet omdat hij foutief werd genomen, maar omdat de bal er al in lag. Dit is de snelste goal die een Kansloze ooit heeft gemaakt. Deze eer was aan de invallende Woualter, met grote dank aan Jesse, die na de aftrap direct vol op de bal jaagde waardoor de keeper al meteen in paniek schoot en de bal verspeelde. Jesse onderschepte, legde de bal af aan Waoulter die het cadeautje meteen uitpakte.

De 2-0 was ook van Woaulter die a la Nathan zowel de laatste verdedigers als de keeper vrij simpel omspeelde en de bal in de goal kon schuiven.
Al snel kwam de stand op 2-1, nadat Corstiaan in plaats van een overstapje een soort onderdoorstapje deed, probeerde soort van de bal te koppen maar dit mislukte hopeloos. Robbert kon helaas geen redding meer bieden bij de 1-op-1-situatie. Dit keer niet…

Nathan bracht de marge weer op 2 na een typische Nathan actie (hele verdediging omspelen en hard uithalen). Daar waar Robbert de 3-2 tegen hield, wist de keeper van SpelSpul de 4-1 niet tegen te houden: na een geniaal hakballetje van Woulater dacht de verdediger de bal te onderscheppen, maar Corstiaan zette goed door, pakte de bal weer van hem af en haalde verassend uit.

Klein foutje van Robbert bracht de stand op 4-2, maar al snel was het Nathan dat foutje van hem goedmaakte. Hij zetten een één-tweetje op met Jesse, draaide en schoot de bal verrassend achter de keeper. En daar was het vingertje van Nathan. Oh wacht, misschien was het wel daarom: het draaiende vingertje: een goal uit de draai. Dat zal het zijn. Denk ik.

Het vingertje kwam niet toen hij de 6-2 maakte nadat Corstiaan de bal panklaar voor hem legde. Zou het dan echt met het scoren uit de draai te maken hebben?

Nadat Walouter na een snoeihard schot de stand op 7-2 had gebracht, was er weer een 1-op-1-situatie tussen dezelfde aanvaller van SpelSpul en Robbert, dit keer redde Robbert wel!

De keeper van SpelSpul had er genoeg van en ging zich met het spel van zijn team te bemoeien. Hij dacht aan iets moois, maar Warner dacht van niet: De keeper stoomde op door het midden, was de middellijn al gepasseerd, kwam Warner tegen, liep door, zonder bal, want die had Warner net van hem afgepakt en kon heel rustig de bal vanaf eigen helft in het lege doel plaatsen: 8-2.
Warner scoorde al snel ook zijn tweede, dit keer met de hulp van Jesse, nadat zij samen een counter afmaakte.

Een klein slordigheidje bracht de stand eerst op 9-3, waarna de 10 wederom op het scorebord kwam. Wloauter omspeelde een verdediger en met dodelijk gemakt de keeper, legde af en Nathan kon de bal het doel in kussen.

Het werd nog 11-3 en 12-3, na assists van Patrick en Nathan. Doelpuntenmakers: SpelSpul. Ze vonden de stand nog niet hoog genoeg, of wilden zelf ook nog een keer scoren, en omdat het bij Robbert niet wilde lukken, die had zijn goal inmiddels hermetisch afgesloten en Kansloos United liet zien dat hun eigen keeper niet lekker in de wedstrijd zat, bedachten zij ook maar bij hun eigen keeper te scoren.
Het was maar goed dat de 32 minuten erop zat en SpelSpul uit zijn lijden werd verlost.

Kansloos United is (hard) van de roze wolk gedonderd na hun memorabele 10-0 overwinning van vorige week. Al moet gezegd dat het team niet op oorlogssterkte was, de nodige basisspelers waren afwezig en moesten op korte termijn vervangen worden, waardoor de rust binnen de organisatie (en duidelijk zichtbaar ook binnen de lijnen) was verdwenen. Laten we het debacle wat zich afgelopen maandag afspeelde in Sporthal De Fakkel maar daarop afschuiven.

Het begon nog niet eens zo verkeerd, maar wel anders dan anders. Nathan begon voor de verandering eens in de basisopstelling, wat de door hem gemaakte openingstreffer opleverde. Een 1-0 voorsprong, niet eens onverdiend, maar het spelbeeld zelf was weinig hoopvol.

Niet dat dat direct te maken had met het spel van Kansloos United, maar grotendeels aan het verrassende tegengas wat Avoned gaf. De gelijkmaker hing dan ook meer in de lucht dan de 2-0, wat uiteindelijk ook bewaarheid werd: 1 van de topspelers van Avoned die avond ramde de bal dermate snoeihard in de korte hoek, dat je eerst dacht: die mag er niet in, maar al vrij snel veranderde in: die kan er toch eigenlijk niet in, hoe dan?

Dat dacht Avoned trouwens ook van Nathan, hoe hij af en toe door de verdediging slalomde en toch telkens weer met die lange benen van hem de bal meefrommelde door het woud aan benen. De nieuwe voorsprong kwam dan uiteraard ook weer van hem, maar hij had hier wel een geweldig hakje van Daniel voor nodig. De assist is soms mooier dan de afronding, en dit keer was dat dan ook echt zo.

Helaas konden de Kanslozen nu niet heel lang van de nieuwe voorsprong genieten, Avoned kwam al binnen 2 minuten weer op gelijk hoogte. De 2-3 van Avoned was een spiegelbeeld-kopie van hun eerste doelpunt: Nu vanuit een andere hoek schoot de speler van Avoned de bal dermate hard in de korte hoek, dat het eigenlijk eerder verwonderlijk was dat die bal niet onderweg 6 keer van richting is veranderd. Soms zit het mee, soms zit het tegen. Soms beide tegelijk, al zat het mee voor Avoned, en tegen voor Kansloos United.

De 2-4 was ook weer van uitzonderlijke klasse, al was het nu omdat dit de mooiste eigen goal was die ooit door een Kansloze is gemaakt: Corstiaan probeerde ene schot te blokken, versnelde daardoor echter de bal en veranderde hem dermate van richting dat Robbert de bal niet tegen, maar tussen zijn benen zag gaan.

Kansloos kreeg nog wat hoop na de 3-4 (moet ik echt de doelpuntenmaker weer melden, of weten jullie zo ook al wel dat dat Nathan was?) maar door een onoplettendheid van Warner kon een speler uit zijn rug weg lopen en kreeg de bal panklaar voor om binnen te tikken, 3-5.

Kansloos begon toen echt alles op alles te spelen, wat resulteerde in:
– 3 ballen op de paal
– 2 op de lat
– ontelbaar veel pogingen in de handen voor de keeper, maar:
– gelukkig ook 1 in het doel: Hier liet Kansloos toch zijn klasse weer zien: over meerdere schijven ging de bal van speler naar speler, waarna Patrick de assist leverde op Daniel die de 4-5 wist te maken.

Helaas bracht het slotoffensief geen nieuwe gelijkmaker meer op, en zo werd een zwaar en lang gevecht beëindigd en liep Kansloos United averij op. Geen punten deze avond. Kansloos United blijft na 2 wedstrijden steken op 3 punten.

25 september weer een nieuwe kans, dan (pas) om 21:50 uur in (Wederom) de Fakkel tegen grote onbekende Wil-Arn.

Hiermee werd het nieuwe seizoen, voor het eerst in de 1^e klasse van de Ridderkerkse Zaalvoetbal Competitie geopend voor de Kanslozen. Het werd een doelpuntenfestijn vanuit een eenrichtingsweg.

Café Nel, geen nieuwkomer, ook geen team dat vorig jaar ook al in de 1^e klasse speelde, maar dit is de nieuwe naam van het vorige Klarenbeek. Ook zij (eerder wist Stad Rotterdam al 2 nieuwe sponsors te vinden) vonden in Café Nel een nieuwe sponsor/naamgever. Het team is nog het vertrouwde team wat al jaren actief is in dezelfde klasse als Kansloos United.

Dit keer was het echter wel een groter verschil in niveau dan voorgaande ontmoetingen. Dit werd eigenlijk al duidelijk in de eerste goal: de verdediger van Café Nel speelde de bal te kort terug op zijn keeper, waarna Jesse de bal voor het (simpel) intikken had.

Jesse was ook belangrijk in de 2-0 van Simon, in een door Simon zelf opgezette aanval had hij Jesse nodig voor een 1-2-tje en kreeg de bal nu van Jesse met alleen nog de keeper voor zich. En Simon heeft gekeken naar Minteh bij Feyenoord, hij vond het nodig de keeper ook nog even uit te kappen voordat ie hem in het doel ramde.

Uiteraard kwam ook Nathan weer aan zijn doelpuntjes, zijn eerste kreeg hij aangeboden door Patrick die hem via een geniale pass de kans bood de 4-0 achter de keeper te schieten.

Na de vergelijking met Minteh, is er weer een mooie vergelijking te maken met de wereldpass van Daniel, vergeleken met hoe Frank de Boel in 1998 de bal vanuit de verdediging naar de diepgaande spits (toen Bergkamp) nu op Jesse die hem op iets minder mooie wijze als Bergkamp af te maken (heb je geen idee waar ik het over heb, klik hier).

 En als Jesse er twee heeft, wilt Nathan dat ook. Dit keer had hij geen assist nodig, hij pakte zelf de bal af (dit keer mocht het een keer wel door gaan van de scheidsrechter), slalomde richting goal en schoot de bal in de goal.

Nathan probeerde nog op 3-2 te komen, maar zijn puntertje (doe dat nou niet, er is er maar 1 die dat kan) hobbelde kansloos naast de verkeerde kant van de paal.

Jesse kreeg vervolgens de kans op zijn hattrick, toen er 4 man op de keeper af gingen, maar ze stevende zo ver door dat het te druk werd en ze meer voor elkaar in de weg stonden. Toch was het Jesse die de eerste hattrick vol maakte, met een uitgekiend schot via de binnenkant van de paal.

Patrick probeerde zijn handelsmerk: het puntertje, maar helaas, dit leek echt nergens op. Zou hij het verleerd zijn?

Daniël, die deze keer van Warner mocht invallen, pikte ook zijn goaltje mee met een verwoestende uithaal vanuit de tweede lijn. Hij werd onderweg nog geraakt, met de hand. De VAR kwam er nog aan te pas, maar er werd besloten het voordeel te geven, want ondanks de handsbal lag de bal er in.

Patrick probeerde nog maar eens een puntertje, deze keer lukte het hem weer wel en bracht de stand op 8-0.

Iedereen die de hattrick van Nathan verwachtte, kwam bedrogen uit, niet hij maar Simon wist er met 2 goals nog een hattrick van te maken. Het ging ineens zo hard, dat de scheids besloot een minuut voor het einde af te fluiten, om het leed van Café Nel niet nog groter te maken.

 

Afgelopen maandag was het zover, het nieuwe seizoen is afgetrapt met de wedstrijd om de supercup, in de Ridderkerkse Zaalvoetbalcompetitie beter bekend als de Jan Dijksman-schaal.

In Sporthal De Fakkel namen kampioen Stad Rotterdam* het op tegen de bekerwinnaar Kansloos United het tegen elkaar op. Een wedstrijd tussen deze twee clubs kan, in de onderste regionen van de zaalvoetbalcompetitie, gezien worden als “De Klassieker”.

Kansloos United mocht de wedstrijd starten en namen de aftrap. Binnen een minuut mochten ze dit van Stad Rotterdam nog een keer doen, want zo snel lag de 1-0 alweer in het netje. Casper was dit keer niet te afmaker, zoals in de vele voorgaande ontmoetingen, maar de aangever. Met een splijtende pass gaf hij “de-man-met-de-tattoos” een niet te missen kans. Helaas deed hij dit ook niet.

Na de 2^e aftrap speelde Kansloos United een stuk beter, met vele kansen (voor Jesse) tot gevolg, welke telkens stuk liepen op die grote lange (kale) doelman, die weer liet zien (na Robbert) de beste keeper van de Ridderkerkse Zaalvoetbalcompetitie te zijn.

Omdat het Jesse maar niet wilde lukken, gingen andere spelers zich ook met aanvallen bemoeien. Patrick’s schot bleek een voorzet, of gewoon een bal die voorlangs zou gaan, waarbij opkomende man Simon de bal net niet kon binnen tikken. Ook Warner de verra… nee, dat komt zo…. Ook Warner nam het doel onder vuur, maar het schot ging rakelings over.

Na goed druk zetten op de laatste man door Nathan, wist hij de bal te veroveren, kwam 1-op-1 met de keeper en haalde verwoestend uit: 1-1!
Na goed druk zetten op de laatste man door Patrick, wist hij de bal te veroveren, kwam 1-op-1 met de keeper en haalde zwak uit: het bleef 1-1.

Helaas was het van korte duur, wie anders dan Casper wist met een gelukje de bal mee te nemen en langs Robbert te plaatsen, Stad Rotterdam stond weer voor: 2-1.

Na goed druk zetten op de laatste man door Jesse, wist hij de bal te veroveren, kwam 1-op-1 met de keeper en haalde uit: 2-2! Het hoeft niet altijd verwoestend, als het maar beter is dan zwak, dan scoor je wel!

Helaas eindigde de eerste helft met een vervelende blessure bij Stad Rotterdam. Casper, de schrik van Kansloos, moest met een ernstige kwetsuur het veld verlaten. Gevreesd wordt dat hij de start van de competitie zal missen.

Aangezien Kansloos United over 3 wisselspelers beschikte, en Stad Rotterdam na het uitvallen van Casper niet 1 over hield, werd er een verzoek gedaan om een Kansloze speler “te lenen”. Warner was verdacht snel met het aanbieden van zijn hulp: “ik stap wel over”. En zo kon het gebeuren dat in de tweede helft Warner te bewonderen was in het (spiksplinternieuwe) groen van Stad Rotterdam.

Omdat Kansloos de eerste helft begon, was het nu de beurt aan Stad Rotterdam om de tweede helft in gang te zetten. Als (terechte?) kampioen zochten ze meteen weer de aanval, wat uitmondde in een corner. Warner nam hem, legde de bal verrassend terug op de inkomende laatste man. Kom dat schooooooooot….. nee, nou ja, hij kwam wel, maar de bal ging zo ver voorlangs dat hij over de zijlijn in plaats van de achterlijn ging.

Het was vervolgens Nathan die de score in de 2^e helft opende. Hij had er geen assist voor nodig, hij deed het allemaal zelf, pakte de bal af, omspeelde een stuk of 6 spelers (hè? Hoe kan dat nou, er staan er maar 4 in het veld) en plaatste de bal eindelijk weer eens achter de formidabele keeper.

Nu was het aan Stad Rotterdam om op jacht te gaan naar de gelijkmaker, maar dat is nou net wat Kansloos wil: ruimte achter de verdediging. Hierdoor werd het al snel 4-2 na een pijlsnelle counter van Nathan en Simon, waarbij Nathan dit keer de assist gaf en Simon het mocht afmaken. Het werd zelfs 5-2 nadat Patrick de bal wederom aan Simon gaf die hem kneiterhard in het doel schoot.

Helaas dachten de kanslozen er nu wel te zijn, probeerden ze op halve kracht de wedstrijd uit te spelen. Het deerde ze zelfs niet dat Warner als invaller bij Stad Rotterdam de 5-3 maakte, er werd zelfs gelachen, maar het was voor Stad Rotterdam het teken dat het nog niet gespeeld was. Sterker nog, het werd weer spannend toen ook de 5-4 viel na een schitterende aanval waarbij de Kanslozen totaal werden weggespeeld.

Maar toen brak het Stad Rotterdam op dat ze maar 1 wissel hadden, en de wedstrijd dit keer om 2 keer 25 minuten ging (in plaats van 1 keer 32 minuten). Met nog 2 wissels rouleerde Kansloos United veelvuldig vlak voordat een speler echt moe werd, en konden ze zodoende alsnog uitlopen naar een geflatteerde zegen.

Al moet gezegd worden dat de 6-4 voorafging aan een prachtig hakje door Patrick, en een punter van Nathan (je zou dit overigens andersom verachten, maar eerdere punter-pogingen van Patrick leverden geen goals op). De 7-4 was slechts voor het scorebord, de wedstrijd was gespeeld, de kopjes van Stad Rotterdam hingen ver voorover. Toch moeten we de maker van het doelpunt even benoemen, want hiermee volmaakte ook Simon zijn Hattrick!

Naamgever Jan Dijksman werd nog van de biljarttafel afgetrokken om de naar hem vernoemde schaal uit te mogen reiken aan aanvoerder Patrick. Warner werd in genade aangenomen, supporters kwamen het veld op, het was 1 dolle boel in Sporthal de Fakkel.

Kansloos eindigde vorig jaar met de beker, begint nu met de Jan Dijksmanschaal (a.k.a. super cup) en staat voor een mooie uitdaging nu ze (voor het eerst in hun bestaan) gaan deelnemen aan de 1^e klasse van de RZC**.

4 september staat de eerste wedstrijd op het programma tegen Café Nel in Sporthal De Wissel. Pas om 21:50 uur, hopelijk zijn de jonkies dan nog fris en de oudjes überhaupt nog wakker.

 

* = Officieel heet Stad Rotterdam nu Plantenbeurs, maar ik krijg dat niet uit mijn stro..oetsenbord. Voor ons zal het altijd Stad Rotterdam blijven, wie ook hun shirtsponsor is.
** = Dit heeft ook te maken met het opheffen van de 2^e klasse, maar dat terzijde.